22 Eylül 2010 Çarşamba

hayat bazen öyle imkansız ki..

küçük bir boşluğundan yakalar
hissettirmez en derin anında
seni acımasız sevdaya salar.....

laptopum tamirde fotolar bu laptopa eklenemedi daha..
Ata uyuyor..yuvaya gidecek sanırım
sanırım değil öyle..çünkü ben de çalışmaya başlayacağım..

yorgunum bu aralar..yine umutsuzum..nedenini çok iyi bildiğim halde kolumu kaldırıp haraket edemiyorum.
yardıma ihtiyacım yok..
zaten yardım benim..
hepsi
her şey
sadece
ben de saklı..

mutluluk ne demek

yaşlanıyor olamam değil mi