5 Ekim 2010 Salı

nazar

Ben 4 yaşındayken biz Bilecik'te ,Bayındırlık  Lojmanlarında oturuyorduk..o zamandan belliymiş ki yaramazlığım lojmanın parkında oynarken sol gözümün yanına salıncak çarpmış ve 3 dikiş atılmıştı..
Daha sonra yıllar sonra...İzmit'te  oturuken  kızkardeşim ki kendisi 3 yaşında falandı çeşmenin üzerine düşmüş ve gözünün yanına dikiş atılmıştı..
Vee maalesef CANIM OĞLUM bu sabah ben kahvaltı hazırlarken ,hatta onun yanındayken tabure merdivene tırmandı..daha önce de tırmanıp inmişti ama bu sabah inemedi...düştü....
AHHHH be oğlum...en güzel hediyem,küçük prensim...dünyaammm...
kucağıma aldım ağlıyor diye..yüzüne baktım kan vardı..sol gözünün üzerini çarpmıştı tabureye..ve yarılmıştı..ve kanıyordu..
ben çok soğukkanlı bir insanımdır..yine öyle oldum..ve dahası dikiş attırmak işime gelmediğinden tekrar canı yanmasın diye kanı durdurduktan sonra bebeğime kahvaltı yaptırdım en sevdiklerinden ...
Ama daha sonra babasıyla yine de bir götürelim dedik hastaneye aklımızda kalmasın olura hata yapmayalım diye...OOOffff be yaaa..kendi kendine kapanabilirmiş yara..Ama dikiş atılırsa daha iyi olurmuş.Ve henüz küçük olduğu için uyutularak dikiş atılması gerekiyormuş.Ata kahvaltı yaptığı için en az iki saat beklememiz gerekti..Narkozdan dolayııı...Ahh benim bebeğim ne ağladı damar yolu açılırken..ve sonrasında ben iki dikiş atılırken iki damla gözyaşımla :((çıkardılar beni...Aşkım uyanırken bile belliydi memnuniyetsizliği... hemen kalkmak istedi ..sarıldım kuzuma ...
Şimdi iyi bebeğim... mışıl mışıl uyuyor...ben se düşünüyorum ne bu yaa aile geleneği mi?:))

NAZAAARRR diyor herkes LÜTFEN ARTIK DEĞMESİN NAZAR...:((