27 Ekim 2010 Çarşamba

ANNE OLMASAYDIM EĞER

Ben anne olmasaydım eğer...
Topuksuz ayakkabılarla da şık olunabileceğini bilmeyecektim.
Hamileliğim esnasında 80'li kilolara kadar çıkıp kendi çapımda ilk defa bir alanda rekorumu kıramayacaktım.
O küçücük ellerle renkli kartonlardan yapılmış bir kâğıt parçasının bu kadar değerli olabileceğini öğrenemeyecektim.
Kan yapsın diye danadili haşlayıp üzerine yumurta kırıp ağzının tadına da uysun diye çikolatalı pudingle karıştırmak gibi yaratıcılığın sınırlarını zorlayan tarifler keşfedemeyecektim hiç.
Su almak için elimde kumanda ile buzdolabını açtığımda kumandayı buzdolabına koyacak kadar ya da evden çıkarken telsiz telefonu çantama atacak kadar kendimden geçmeyecektim.
Birinin canı yandığında ötekinin bu acıyı hissedebilmesinin sadece ikiz kardeşlerde olduğunu sanacaktım.
Sabahın köründe gözü kapalı mutfağa kadar gidip, süt ısıtıp yine gözü kapalı dönme yeteneğini kazanamayacaktım.
Üzümün çekirdeklerini tek tek çıkarmak için insanüstü bir uğraşa asla girmeyecektim.
Bir insanın gaz çıkarması beni bu kadar mutlu edemeyecekti.
Büyüdüğünde arkadaşlarınla birlikte partilerde Süper Anne olarak eğlenmeyi hayal edemeyecektim.
Babanla belki daha az kavga edecek ama sevginin evlat denilen başka bir boyutuna giremeyecektik.
Sevginin böylesine karşılıksız olanını hiç tadamayacaktım.
Telaşsız sevişmenin hayalini kuramayacaktım.
Annemi bu kadar çok sevdiğimi anlamayacaktım.
Annesinden zorla ayırdılar diye "Uçan Fil Dumbo!" çizgi filminde böğürerek ağlamayacaktım.
Geceleri kesintisiz uyuyacak, hafta sonunda sabahları istediğim saatte kalkacaktım ama uyandığımda yanağıma konmuş minik ellerin sıcaklığı ısıtmayacaktı yüreğimi.
Çantamda sürekli bisküvi, ıslak mendil, bir adet oyuncak, düşer bir yerin kanar diye ayıcıklı yara bandı taşımayacaktım.
Acıyı geçiren öpücüğün gücüne inanmayacaktım.
38,5 derece ateş beni de yakıp kavurmayacaktı.
Yağmur sonrası çamurlu sularda zıplamanın keyfine varamayacak, sen bir lokma daha fazla yiyesin diye kalabalığın ortasında kafamda peçete dansı yapmayacaktım.
Sen olmasaydın eğer yaşamın karmaşıklığını unutup tekrar basit yaşamayı öğrenemeyecektim.
Sen olmasaydın eğer ben asla "anne" olmayacaktım.

Bir çocuk doğduğu anda, bir anne doğarmış... Bu lafın doğruluğuna inanmayacaktım!...

13 yorum:

Filiz dedi ki...

canım benim ne kadar güzel anlatmışsın anneliği..Darısı benim gibi anne doğmak için sırada bekleyenlere:)

. dedi ki...

Kesinlikle en can alıcı noktalar...

öznur-ata dedi ki...

Filiz;sağol tatlım :)fotoğraf bizim ama ben yazmadım bir arkadaşım maille yollamış..ben de paylaşmak istedim :)umarım sen ve diğer anne olmak iseteyen herkesin hayali gerçeğe dönüşür..

ebruli günce;bence de ...

Unknown dedi ki...

Ama sen hep ağlatıyosun beni arkadaşım yaa...
Bu çok güzel bir anlatım,duygularıma hakim olamadım.
Teşekkürler paylaşımın için.

Bir dilek tut'da yayınlayabilirmiyim.

Sevgilerimle...

çeşnici Handan dedi ki...

Yazı gerçekten çok güzel ama ben fotoğrafa ve fotoğraftaki o bıcırık haline eriyip gittim. Bu günlerin kıymetini bil çünkü çok çabuk büyüyorlar ve sadece böyle fotoğraflardaki anılar kalıyor.Sevgilerimle.

ferdagokturkince dedi ki...

buzdolabına kumanda koyma kafası bende de var.. üstelik daha anne bile değilim.. anasınıfı örtmeni olduğum için diyorum bu kendinden geçmişlik.. ;)

yazıyı çooook beğendim, çok samimi ve içten.. ve benim gibi anne olmaktan korkanlara güzel bi ders niteliğinde. ellerinize sağlık!

Deli Anne dedi ki...

eline sağlık öznur'cum :)

CEPAYNASI dedi ki...

ancak böyle özetlenebilirdi,anne olmak:)

Unknown dedi ki...

Sen iyi ki annesin,
Ben de böylece teyzeyim.
Ata iyi ki doğmuş,
Allahıma şükür ki birbirimize sahibiz!!!

öznur-ata dedi ki...

SEVGİLERİMLE;tabiki yayınlayabilirsin :)

çeşnici Handan;kesinlikle katılıyorum büyüdü de 2 yaşına bile girecek :)teşekkürler.

cilekperisi;valla ben Ata doğmadan önce nerdeyse hiçibirşey unutmazdım ama şimdi anahtardan telefona vs :))ama zamanla düzeliyor :))

Deli Anne;teşekkür ederim canım aslında çoğu bilindik ve yaşadığım şeyler ama bir arkadaşım yollamış ben de paylaştım sizlerle

CEPAYNASI;bence de :)

ozgur;canım ablam iyi ki anneyiz sen de ve bende.. dünya güzelimin annesi benim sevgili ablam sen de siz de olmasanız ben de teyze olamazdım..çok şükür:)İYİ kİ VARSIN..varsınız

Deli Anne dedi ki...

Son yazımı tanıdığım blogculara ayırdım. Seninle ilgili de ufacık bir yazı var. Sevgiler.

Bir Terazi Kizi... dedi ki...

aaa ben bu postu nasil kacirmisim! cok güzeeel! Biz bu delikanliyada ayrica bayildikk,isirdik yanaklarindan...

öznur-ata dedi ki...

Bir Terazi Kizi;delikanlı Ata beyin küçüklüğü :))şimdi çok büyüdü ya :))